ΠΟΛΕΜΙΚΟ
Φ/Γ ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗΣ (F 462)
Θυρεός
Στον θυρεό του πλοίου απεικονίζονται άγκυρα και περιελισσόμενο σ' αυτή φίδι, σταυρός και λογχοφόρο ακόντιο με σημαιάκι, που επικάθονται σε αντεστραμμένη ημισέληνο. Το σημαιάκι, από το σηματοθέσιο του ΠΝ, αντιστοιχούσε στο γράμμα «Ζ» και σήμαινε «ΠΛΕΩ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ». Είχε επαρθεί από το Ναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη, επί της Ναυαρχίδας του (Θωρηκτό «ΑΒΕΡΩΦ»), κατά τη Ναυμαχία της ΄Ελλης, κοντά στο ομώνυμο ακρωτήριο στην είσοδο των Δαρδανελλίων (3 Δεκεμβρίου 1912). Η φράση που αναγράφεται κάτω από την ημισέληνο, «ΠΛΕΩ ΜΕΘ' ΟΡΜΗΣ ΑΚΑΘΕΚΤΟΥ», περιέχεται στο σήμα που έστειλε ο Ναύαρχος στον Υπουργό Ναυτικών, κατά την καταδίωξη του Τουρκικού Στόλου. Ο σταυρός και η ημισέληνος συμβολίζουν τη νίκη του ορθόδοξου Ελληνικού έθνους επί του Τουρκικού. Είναι όμοιος με το θυρεό των ομώνυμων Αντιτορπιλικών, ήτοι αυτού που συμμετείχε σε επιχειρήσεις και αποστολές κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και του νεότερου που παροπλίσθηκε το 1995.
Βασικά Χαρακτηριστικά
Ιστορικό
Η Φ/Γ ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗΣ (F-462) είναι η έκτη κατά σειρά παραλαβής φρεγάτα τύπου STANDARD του Πολεμικού Ναυτικού (Φ/Γ ΕΛΛΗ, Φ/Γ ΛΗΜΝΟΣ, Φ/Γ ΑΔΡΙΑΣ, Φ/Γ ΑΙΓΑΙΟΝ, Φ/Γ ΝΑΒΑΡΙΝΟΝ, Φ/Γ ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗΣ). Κατασκευάστηκε στα ναυπηγεία KONINKLIJKA MAATSCHAPPIJ DE SCELDE στο Vlissingen της Ολλανδίας και εντάχθηκε στη δύναμη του Ολλανδικού Ναυτικού στις 26 Οκτωβρίου 1978. Αποκτηθηκε από το Π.Ν. το 1997 και η ύψωση της ελληνικής σημαίας έγινε στο DEN HELDER της Ολλανδίας στις 15 Δεκεμβρίου 1997 με πρώτο Κυβερνήτη τον Αντιπλοίαρχο Δ.Ελευσινιώτη Π.Ν. Κατέπλευσε στην Ελλάδα στις 6 Απριλίου 1998.
Η Φ/Γ ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗΣ είναι το τέταρτο πλοίο του Πολεμικού Ναυτικού που φέρει το όνομα αυτό.
Το πρώτο, ένα Ελαφρό Καταδρομικό παρόμοιο με το Αγγλικού τύπου CHATΗAM, παραγγέλθηκε σε αγγλικά ναυπηγεία το 1914. Με την έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου κατασχέθηκε από τους ‘Αγγλους και εντάχθηκε στον Βρετανικό στόλο με το όνομα BIRKENHEAD.
Το δεύτερο, ένα Αντιτορπιλικό τύπου DARDO(H 07) ήταν ένα από τα τέσσερα Α/Τ (ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗΣ, ΥΔΡΑ, ΣΠΕΤΣΑΙ, ΨΑΡΑ) που παραγγέλθηκαν από την ελληνική κυβέρνηση στα ιταλικά ναυπηγεία το 1933 και παρελήφθησαν το 1933. Έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις του πολέμου 1940-1941 ανάμεσα στις οποίες περιλαμβάνονται η 2η και η 3η επιδρομή στα στενά του Οτράντο (15-16 Δεκεμβρίου 1940 και 4-5 Ιανουαρίου 1941). Διέφυγε στη Μέση Ανατολή απ’ όπου εστάλθη για εκσυγχρονισμό στη Βομβάη (Ιούνιος 1941-Απρίλιος 1942). Χρησιμοποιήθηκε ως συνοδός κατά την διάρκεια του πολέμου μέχρι τις 15 Νοεμβρίου 1943 οπότε τέθηκε σε κατάσταση ενέργειας συντήρησης. Παροπλίσθηκε το 1946 μετά την απελευθέρωση της Ελλάδος.
Το τρίτο, ένα Αντιτορπιλικό στόλου τύπου GEARING FRAMΜ I(D-213), άρχισε να ναυπηγείται στις 2 Μαίου 1945 από τα ναυπηγεία Bethlehem Steelστο Quincyτων ΗΠΑ. Καθελκύστηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 1945 και εντάχθηκε στο Ναυτικό των ΗΠΑ στις 8 Μαρτίου 1946 με το όνομα USS RUPERTUS DD851. Παρελήφθη από το Πολεμικό Ναυτικό, στις 10 Ιουλίου 1973 στο San Diegoτης πολιτείας Californiaτων ΗΠΑ, με πρώτο Κυβερνήτη τον Αντιπλοίαρχο Π. Ευσταθίου Π.Ν., και κατέπλευσε στην Ελλάδα στις 23 Μαρτίου 1974. Παροπλίσθηκε το 1995.
To όνομα Φ/Γ ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗΣ δόθηκε στο πλοίο για να τιμηθεί ο Ναύαρχος ΠΑΥΛΟΣ ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗΣ ο οποίος επιβαίνοντας επί του Θ/Κ ΑΒΕΡΩΦ και κατέχοντας τη θέση του Αρχηγού Στόλου οδήγησε νικηφόρα τον ελληνικό στόλο στις ναυμαχίες της ΕΛΛΗΣ (3 Δεκεμβρίου 1912) και της ΛΗΜΝΟΥ (5 Ιανουαρίου 1913) και εξουδετέρωσε την τουρκική απειλή στο Αιγαίο.
Ο ΠΑΥΛΟΣ ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗΣ γεννήθηκε στην Ύδρα το 1855, κατατάχθηκε στο Πολεμικό Ναυτικό το 1874 και αποφοίτησε από τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων το 1878. Στις 8 Ιουλίου 1911 παρέλαβε Κυβερνήτης του Θ/Κ ΑΒΕΡΩΦ το οποίο απέπλευσε από την Αγγλία στις 20 Αυγούστου και κατέπλευσε στο Φάληρο την 1η Σεπτεμβρίου 1911 όπου του έγινε ενθουσιώδης υποδοχή. Λίγο πριν τον πρώτο Βαλκανικό πόλεμο, προήχθει σε Αρχηγό Στόλου του Αιγαίου. Ο ΠΑΥΛΟΣ ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗΣ διατέλεσε Υπουργός Ναυτικών με την κυβέρνηση του Ελευθερίου Βενιζέλου. Το 1920 του απονεμήθει ο βαθμός του Ναυάρχου και τo 1926 κατέλαβε το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας. Το 1927 έγινε δολοφονική απόπειρα εναντίον του κατά την οποία τραυματίστηκε ελαφρά. Πέθανε στις 21 Αυγούστου του 1935 σε ηλικία 80 ετών.