Γεννήθηκε στην Καλλιθέα Αττικής στις 11 Ιανουαρίου 1923 και επεβίωσε το 2007

Εισήλθε στη Σ.Ν.Δ το 1939 και ως 2ετής Ναυτικός Δόκιμος, απήλθε σε επ’ αόριστον άδεια στις 21 Απριλίου 1941, λίγες μέρες πριν από τη είσοδο των Γερμανών στην Ελλάδα. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής (Οκτώβριο 1941) μετά από διαταγή της Γενικής Δνσης Ναυτικού εγγράφηκε αρχικά στη Σχολή Ηλ – Μηχ/γων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, και μετέπειτα (Οκτώβριο 1943) στη Σχολή Λιμενικών Δοκίμων Σημαιοφόρων. Παράλληλα, ήταν μέλος των Ενόπλων Ομάδων των αντιστασιακών οργανώσεων ΡΑΝ και ΠΕΑΝ. Διέφυγε από την κατεχόμενη Ελλάδα, τον Μάρτιο του 1944 παρουσιάστηκε στη Μέση Ανατολή (Χαλέπι) και στη Σ.Ν.Δ της Αλεξάνδρειας όπου συμπλήρωσε την εκπαίδευσή του, αποφοιτώντας ως Μάχιμος Σημαιοφόρος, τον Ιούλιο του 1944.

Στη Μέση Ανατολή, τον Απρίλιο του 1944 (ως 4της Ναυτ. Δόκιμος), έλαβε μέρος στο Άγημα Εμβολής για την ανακατάληψη των πλοίων του Ναυτικού που, ναυλοχώντας στην Αλεξάνδρεια και το Πορτ Σάιντ, είχαν καταληφθεί από στασιαστές του Κινήματος της Μέσης Ανατολής. Υπηρέτησε στο Α/Τ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ, λαμβάνοντας μέρος στις συμμαχικές επιχειρήσεις στη Μεσόγειο, στην απόβαση στη Νότια Γαλλία (Αύγουστος 1944), αλλά και στις επιχειρήσεις εκκένωσης των δυνάμεων του ΕΔΕΣ από την Πρέβεζα (Δεκέμβριος 1944) καθώς και στις ναυτικές επιχειρήσεις του Εμφυλίου.

Μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, παρέλαβε από το Βρετανικό Ναυτικό στην Αίγυπτο ως Κυβερνήτης το Αποβατικό Αρμάτων ΜΗΛΟΣ (1946) το οποίο και έφερε στο Ν/Σ.

Φοίτησε στη Σχολή Υποβρυχίων (1945), στη Σχολή Συνεργασίας των Τριών Όπλων (1951), στη Σχολή ΠΒ (1954) και Αμφιβίου Πολέμου (1955) των ΗΠΑ, στη Ν.Σ.Π (1958), στη Ν.Σ.Π των ΗΠΑ (1960-61) και στη ΝΑΤΟϊκή Σχολή Ειδικών Όπλων στο Ομπεραμεργκάου της Γερμανίας (1971). Έλαβε Πτυχίο Εξειδίκευσης Υπάρχου Υ/Β, Πυροβολικού, Αμφιβίου Πολέμου και Επιτελούς.

Διετέλεσε Κυβερνήτης της Ακταιωρού ΝΙΣΥΡΟΣ (1951- 52) και του Ανθυποβρυχιακού περιπολικού Β. ΓΕΩΡΓΙΟΣ II (1952-54), Υπασπιστής των Υπουργών Εθνικής Άμυνας (Π. Κανελλόπουλου και Κ. Καραμανλή, 1955-56), Κυβερνήτης των Α/Γ ΑΛΙΑΚΜΩΝ (1956,1957-58), Α/Γ ΣΤΡΥΜΩΝ (1956-57), Α/Γ ΛΗΜΝΟΣ (1957), Α/Γ ΑΞΙΟΣ (1957), και Διευθυντής ΓΕΝ/Γ1 (1958).

Με την επιστροφή του από την εκπαίδευσή του στις Η.Π.Α παρέλαβε Κυβερνήτης στο Α/Τ ΙΕΡΑΞ (1962) και στην συνέχεια Διευθυντής ΓΕΝ/Γ5 (62-63) και Κυβερνήτης του Α/Τ ΑΣΠΙΣ (1963-64).

Την περίοδο1964-65, υπηρέτησε στην Κύπρο ως Ναυτικός Σύνδεσμος μεταξύ της ελληνικής και της κυπριακής κυβέρνησης και συνετέλεσε, μεταξύ άλλων στη συγκρότηση του πρώτου Κυπριακού Ναυτικού, με την παραλαβή 6 ρωσικών Τ/Α και 2 Παράκτιων Περιπολικών τύπου ΦΑΕΘΩΝ.

Εν συνεχεία, υπηρέτησε σε επιτελείο του NATO (SHAPE,1965-68), Ναυτικός Διοικητής Νοτίου Αιγαίου (1968), Διοικητής των Α/Τ Κρούσης (1968-70), Διοικητής Στολίσκου Α/Τ (1970), Διευθυντής Α’ Κλάδου Αρχηγείου Ναυτικού και Επιτελάρχης COMEDEAST (1970-71) και τέλος Διοικητής Στόλου (1971-73).

Διετέλεσε Αρχηγός Ναυτικού και COMEDEAST από 1 Ιουνίου 1973 έως 8 Ιανουαρίου 1975, οπότε και αποστρατεύτηκε ως Αντιναύαρχος ε.α. ενώ παράλληλα του απονεμήθηκε ο τίτλος του Επίτιμου Αρχηγού του Ναυτικού.

Τον Ιούλιο του 1974, ως Α/ΓΕΝ και ενώ κατέρρεε η τελευταία δικτατορική κυβέρνηση, ανέλαβε πρωτοβουλίες για την κατάπαυση του πυρός στην Κύπρο μετά την τουρκική εισβολή.

Τιμήθηκε με όλα τα μετάλλια, παράσημα και τις δια-μνημονεύσεις που προβλέπονται από το βαθμό του και τις υπηρεσίες που υπηρέτησε, καθώς επίσης και 2 φορές με το Μετάλλιο Εξαίρετων

Πράξεων για τις πράξεις του κατά την περίοδο 1947-50.

Έγραψε το βιβλίο «Το Τέλος της Σιωπής» (2000).