του Θεοδώρου (Α.Μ. 25)

Πειραιάς, 16.05.1870 – 24.05.1921

Εισήλθε στη Σ.Ν.Δ. στις 12.07.1885 και αποφοίτησε ως μάχιμος Σημαιοφόρος στις 05.08.1889. Προήχθη σε Ανθυποπλοίαρχο στις 10.08.1891. σε Υποπλοίαρχο στις 09.01.1899, σε Πλωτάρχη στις 18.01.1909, σε Αντιπλοίαρχο στις 04.06.1912, σε Πλοίαρχο στις 02.16.1913 και σε Υποναύαρχο στις 02.12.1920 (με μεταγενέστερη πράξη, από τις 08.03.1919). Απεβίωσε εν ενεργεία.

Υπηρέτησε σε πλοία επιφάνειας, καθώς και σε επιτελικές και διοικητικές θέσεις. Έλαβε μέρος στον Ελληνο-τουρκικό Πόλεμο του 1897 επί του θωρηκτού ΨΑΡΑ (Ανατολική Μοίρα). Στη συνέχεια, διατέλεσε Κυβερνήτης του ατμομυοδρόμωνα ΑΧΕΛΩΟΣ (1904-1905, Υποπλοίαρχος), της ατμοημιολίας ΠΑΡΑΛΟΣ (1909, Πλωτάρχης) και του αντιτορπιλικού ΝΙΚΗ (1911-1912, Αντιπλοίαρχος).

Κατά τον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο, διατέλεσε Αρχηγός του ΓΕΝ (1912-1914, Αντιπλοίαρχος/Πλοίαρχος), αναλαμβάνοντας τη διοίκηση της νηοπομπής που, στα μέσα Νοεμβρίου του 1912, μετέφερε την 7η βουλγαρική ταξιαρχίας της μεραρχίας Τοντόρωφ από τη Θεσσαλονίκη στο Δεδεαγάτς (σημ. Αλεξανδρούπολη).

Μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους, ανέλαβε καθήκοντα Κυβερνήτη του αντιτορπιλικού ΙΕΡΑΞ και, παράλληλα, Διοικητή της Ομάδας Αντιτορπιλικών όμοιου τύπου (1915-1917, Πλοίαρχος), Προέδρου του Ναυτικού Απομαχικού Ταμείου118 (1917-1919, Πλοίαρχος) και Διευθυντή της Υδρογραφικής Υπηρεσίας (1919-1921, Πλοίαρχος/Υποναύαρχος).

Τη περίοδο 1920-1921 υπήρξε μέλος της Εφορευτικής Επιτροπής της Εθνικής Βιβλιοθήκης.

Έγραψε το Γεωμαγνητικαί Παρατηρήσεις (1898) Υδρογραφία (Υποτύπωσις και Κατασκευή των Ναυτικών Χαρτών (1898), τον 1° τόμο του Εγχειριδίου του Χειριστού, (1900), Μαγνητικαί Πυξίδες (1904-1905), Σύνδεσις Υδρογραφικού Τριγωνισμού προς το Δίκτυον της Χώρας (1919) και Στοιχεία Ραδιοναυτιλίας (1920). Επίσης, συνέταξε τους Ναυτικούς Πίνακες (1904-1905).