Ναύαρχος Ντεγιάννης Θεόδωρος ΠΝ
Διατελέσαντες Αρχηγοί Στόλου
Γεννήθηκε στην Χαλκίδα στις 14 Ιανουαρίου 1926 και πέθανε στις 6 Νοεμβρίου 2006.
Ανέπτυξε έντονη αντιστασιακή δράση κατά των Ιταλών και Γερμανών κατακτητών προ της εισόδου του στις τάξεις του ΠΝ, συνελήφθη από τους Ιταλούς τον Ιούλιο του 1942 και κρατήθηκε στις φυλακές Αβέρωφ, ενώ τον Οκτώβριο του 1942, μεταφέρθηκε στην Ιταλία και εγκλείστηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης πολιτικών κρατουμένων. Το Σεπτέμβριο του 1943, διέφυγε στη Ρώμη και από εκεί στην Αίγυπτο όπου κατατάχθηκε ως Οπλίτης στο Ελληνικό Κέντρο Εκπαίδευσης και Σχολών, έως τον Σεπτέμβριο του 1944.
Εισήλθε στη Σ.Ν.Δ. της Αλεξάνδρειας την 27η Σεπτεμβρίου 1944, αποφοιτώντας τον Φεβρουάριο του 1948 ως Μάχιμος Σημαιοφόρος και έλαβε μέρος στις ναυτικές επιχειρήσεις του Εμφυλίου με το Κ/Β ΠΥΡΠΟΛΗΤΗΣ.
Φοίτησε στη Σχολή Ναρκοπολέμου του Σ.Ξ. (1950), τη Σ.Υ.Β. (1949, 1951 και 1958), το Προκεχωρημένο Σχολείο Υποβρυχίων στο New London των ΗΠΑ (1957), τη Ν.Σ.Π. (1964), τη βρετανική Ν.Σ.Π. (1966) και τη ΝΑΤΟϊκή Σχολή Ειδικών Όπλων στο Oberammergau της Γερμανίας (1975). Έλαβε Πτυχίο Εξειδίκευσης Κυβερνήτη Υποβρυχίων και Επιτελούς.
Διατέλεσε Κυβερνήτης του Ανθυποβρυχιακού Περιπολικού ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΙΙ (1958-59), του Α/Γ ΧΙΟΣ (1959-60), του Υ/Β ΠΟΣΕΙΔΩΝ (1960-63), και του Υ/Β ΑΜΦΙΤΡΙΤΗ (1963), Ε/ΑΚΙΠ (ΣΑΚΙΠΗΣ/1964-65), Ε/ΑΑΠ (ΠΥΡΠΟΛΗΤΗΣ-1965).
Αποστρατεύτηκε τον Οκτώβριο του 1967, λίγους μήνες μετά το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 ως Πλοίαρχος ε.α. και διαγράφηκε και από τα στελέχη της εφεδρείας. Τον Δεκέμβριο του 1974, μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, επανήλθε στην εφεδρεία ενώ τον Απρίλιο του 1975, ανακλήθηκε η αποστρατεία του, προήχθη σε Αρχιπλοίαρχο αναδρομικά από τον Ιούνιο του 1974 και λογίστηκε σε αποστρατεία από τον Απρίλιο του 1975. Επαναφέρθηκε στην μόνιμη υπηρεσία ως μηδέποτε αποστρατευθείς και διετέλεσε Διοικητής του Στολίσκου Υποβρυχίων (1975-76), Διοικητής Α/Τ (1976), και Υπαρχηγός Αρχηγείου Ναυτικού (1976-77).
Διατέλεσε Αρχηγός Στόλου από 17 Σεπτεμβρίου 1977 έως 8 Ιανουαρίου του 1982.
Στην συνέχεια ανέλαβε καθήκοντα Αρχηγού ΓΕΕΘΑ έως τον Ιανουάριο του 1984 οπότε και αποστρατεύθηκε ως Ναύαρχος ε.α., ενώ παράλληλα του απονεμήθηκε ο τίτλος του Επίτιμου Αρχηγού ΓΕΕΘΑ.
Διετέλεσε Πρώτος Πρόεδρος του Ελληνικού Ιδρύματος Αμυντικής και Εξωτερικής Πολιτικής (1988-92),ενώ χρημάτισε Υπουργός Εθν. Άμυνας στις κυβερνήσεις Ι. Γρίβα και Ξ. Ζολώτα (1989-90).
Τιμήθηκε με όλα τα παράσημα και δια-μνημονεύσεις που προβλέπονται για το βαθμό του και τις θέσεις που υπηρέτησε καθώς και με το Μετάλλιο Εξαίρετων Πράξεων, για τη δράση του στις επιχειρήσεις της περιόδου 1947-50.