ΠΟΛΕΜΙΚΟ
Φ/Γ ΣΑΛΑΜΙΣ (F 455)
Θυρεός
Ο θυρεός της Φ/Γ ΣΑΛΑΜΙΣ είναι ο ίδιος με τον θυρεό του παλαιοτέρου ομώνυμου πλοίου και απεικονίζει εμβολοφόρο πρώρα Αθηναϊκής Τριήρους επί κυμάτων και δύο εκτοξευθέντα λογχοφόρα ακόντια. Η επιγραφή «Αρχή Γαρ Όντως Του Νικάν Το Θαρρείν», που φέρει ο θυρεός, αποτελεί κεντρικό σημείο της κριτικής του Θουκυδίδη επί της τακτικής που ακολούθησε ο Θεμιστοκλής κατά την ναυμαχία της Σαλαμίνος. Η δε διαχρονική της αξία είναι προφανής.
Βασικά Χαρακτηριστικά
Ιστορικό
Η Φ/Γ ΣΑΛΑΜΙΣ είναι το δεύτερο πλοίο του ΠΝ που φέρει το όνομα αυτό. Αρχικά το όνομα θα εδίδετο στο υπό ναυπήγηση Θωρηκτό τύπου Dreadnought 19.000 τόνων που είχε παραγγελθεί το 1912 στα Γερμανικά Ναυπηγεία Vulcan. Το πλοίο αυτό, ωστόσο, δεν παρεδόθη στο ΠΝ, καθόσον τον Δεκέμβριο του 1914 τα Γερμανικά Ναυπηγεία διέκοψαν μονομερώς την ναυπήγησή του, λόγω της έκρηξης του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Το πρώτο πλοίο που τελικά έλαβε το όνομα «ΣΑΛΑΜΙΣ» ήταν το παραχωρηθέν από το Βρετανικό Ναυτικό, επί δανεισμώ, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, Αντιτορπιλλικό Στόλου (πρώην HMS BOREAS) ναυπηγήσεως 1929-1931, πλήρους εκτοπίσματος 1.963 τόνων και μέγιστης ταχύτητας 35 κόμβων (29 κόμβοι υπό Ελληνική Σημαία λόγω παλαιότητας λεβήτων). Το πλοίο αυτό παρελήφθη στο Liverpool στις 9 Φεβρουαρίου 1944 και παρέμεινε στην δύναμη του Στόλου μέχρι τις 22 Σεπτεμβρίου 1951, οπότε και απέπλευσε ρυμουλκούμενο για την Μάλτα, όπου στις 31 Οκτωβρίου 1951 επεστράφη στο Βρετανικό Ναυτικό.
Η ονομασία «ΣΑΛΑΜΙΣ» απεδόθη στο πλοίο σε ένδειξη τιμής προς την ομώνυμη νήσο, της οποίας το όνομα επί 2.500 χρόνια είναι ταυτισμένο στην ελληνική, ευρωπαϊκή και διεθνή συνείδηση με μία από τις μεγαλύτερες σε έκταση, αλλά κυρίως σε συνέπειες ναυμαχία όλων των εποχών που έλαβε χώρα το 480 π.Χ., στα νερά της.
Στην πρώτη ουσιαστικά αυτή σύγκρουση Δύσης και Ανατολής ο ενωμένος στόλος των Ελληνικών Πόλεων, στον οποίο εξέχουσα θέση κατείχαν οι Αθηναϊκές τριήρεις υπό την καθοδήγηση του Θεμιστοκλή, αντιμετώπισε τον στόλο των Περσών που αποτελείτο από πολλαπλάσιο αριθμό πλοίων, υπό τον Ξέρξη, ο οποίος είχε εισβάλλει στην Ελλάδα και την Ευρώπη.
Τα Ελληνικά πλοία, χάρη στην υπεροχή των πληρωμάτων τους και την επιδέξια τακτική του Θεμιστοκλή, κατενίκησαν και ουσιαστικά κατέστρεψαν τον Περσικό Στόλο, θέτοντας έτσι ένα οριστικό τέλος στις σε βάρος της Ελλάδας αλλά και γενικότερα του Δυτικού ανθρωποκεντρικού πολιτισμού και της ελευθερίας, κατακτητικές βλέψεις του εξ’ ανατολών εισβολέα.