του Ιωάννη (Α.Μ. 588)

Αθήνα, 01.01.1913⁴² – Αθήνα 10.11.1994

Εισήλθε στη Σ.Ν.Δ. στις 13.09.1929 και αποφοίτησε στις 28.09.1933 ως μάχιμος Σημαιοφόρος. Προήχθη σε Ανθυποπλοίαρχο στις 27.10.1937, σε Υποπλοίαρχο στις 31.12.1940, σε Πλωτάρχη την 01.01.1945, σε Αντιπλοίαρχο στις 31.08.1949, σε Πλοίαρχο στις 29.09.1956, σε Υποναύαρχο στις 23.10.65 και σε Αντιναύαρχο στις 18.09.1967. Στις Κωνσταντίνου Β’ (13.12.1967) στο οποίο είχε προσχωρήσει, αποστρατεύθηκε ως Αντιναύαρχος ε.α. και στις 03.02.1968 αποτάχθηκε για τον ίδιο λόγο. Στις 03.12.1974, μετά την επάνοδο της Δημοκρατίας (τέλη Ιουλίου του 1974), στο πλαίσιο της αποκατάστασης όσων είχαν διωχθεί για λόγους αντίθεσής τους με τη δικτατορία του 1967-1974, ακυρώθηκε η απόταξή του και θεωρήθηκε ότι αποστρατεύθηκε στις 03.02.1968. Στις 18.03.1980, του απονεμήθηκε ο τίτλος του Επίτιμου Αρχηγού του ΓΕΝ.

Φοίτησε στη Ναυτική Σχολή Πολέμου (1952), τη Σχολή Εθνικής Άμυνας (1954-1955) και τη ΝΑΤΟϊκή Σχολή Ατομικών Όπλων του AFSOUTH(1955). Έλαβε Πτυχίο Εξειδίκευσης Επιτελούς Εθνικής Άμυνας.

Υπηρέτησε σε πλοία επιφάνειας, καθώς και σε επιτελικές και διοικητικές θέσεις.

Στη διάρκεια του Ελληνο-ιταλικού και του Ελληνο-γερμανικού Πολέμου, υπηρέτησε στο αντιτορπιλικό ΨΑΡΑ, λαμβάνοντας μέρος στις επιχειρήσεις εκείνης της περιόδου, περιλαμβανομένων και των τριών επιδρομικών ενεργειών στο Στενό του Οτράντο (Νοέμβριος, Δεκέμβριος 1940 και Ιανουάριος 1941).

Στις 23.03.1941, του εκφράστηκε η εύφημη μνεία του Υπουργού των Ναυτικών επειδή: ενίσχυσε τον Κυβερνήτην του αντιτορπιλλικού ΨΑΡΑ εις την καταβύθισιν εχθρικού υποβρυχίου, αποπειραθέντος να προσβάλη νηοπομπήν συνοδευομένην υπό του εν λόγω αντιτορπιλλικού(στις 11.03.1941 ).

Στα τέλη Απριλίου του 1941, λίγες μέρες πριν από την είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα, ακολούθησε το Στόλο κατά την αποδημία του στη Μέση Ανατολή, επιβαίνοντας, μέχρι μεν τη Κρήτη στο επίτακτο MARiTMERSK, στη συνέχεια δε στο αντιτορπιλικό ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΟΛΓΑ, δεδομένου ότι το ΨΑΡΑ είχε βυθιστεί από γερμανική αεροπορική επιδρομή στις (20.04.1941 ).

Στη Μέση Ανατολή, υπηρέτησε σε πλοία συνοδείας, συμμετέχοντας στις συμμαχικές επιχειρήσεις στη Μεσόγειο και τον Ινδικό Ωκεανό. Στις 30.05.1942, του εκφράστηκε η εύφημη μνεία του Υπουργού των Ναυτικών για: την επιτυχή επίθεσιν εναντίον ιαπωνικού υποβρυχίου εν τω Ινδικώ Ωκεανώ κατά την 14^ην Μαρτίου 1942 (Ύπαρχος του αντιτορπιλικού ΑΕΤΟΣ)

Τον Απρίλιο του 1944 (Υποπλοίαρχος), έλαβε μέρος στο Άγημα Εμβολής για την ανακατάληψη των πλοίων του Ναυτικού που, ναυλοχώντας στην Αλεξάνδρεια και το Πορτ Σάιντ, είχαν καταληφθεί από τους στασιαστές του Κινήματος της Μέσης Ανατολής.

Στη συνέχεια, διατέλεσε Κυβερνήτης της κορβέτας ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ (1944-1945, Υποπλοίαρχος/Πλωτάρχης), του Αντιτορπιλικού ΑΔΡΙΑΣ (1946-1947, Πλωτάρχης) και του αρματαγωγού ΑΛΦΕΙΟΣ το οποίο παρέλαβε στην Αγγλία (1947, Πλωτάρχης), καθώς και Διευθυντής ΓΕΝ/Β (1949, Πλωτάρχης/Αντιπλοίαρχος).

Με το βαθμό του Αντιπλοιάρχου, υπηρέτησε ως Διευθυντής Υπηρεσιών Βοτανικού (1949- 1950), Υπασπιστής του Βασιλιά Παύλου (1951- 1952), Κυβερνήτης των αντιτορπιλικών ΔΟΞΑ (1952-1953) και ΙΕΡΑΞ (1953) και Διευθυντής ΓΕΝ/Α2 (1955-1956, Αντιπλοίαρχος/Πλοίαρχος).

Ύστερα από την προαγωγή του σε Πλοίαρχο, ανέλαβε καθήκοντα Ναυτικού Διοικητή Δυτικής Ελλάδας (1956-1957), Ναυτικού, Στρατιωτικού και Αεροπορικού Ακολούθου Λονδίνου (1957- 1960), Διοικητή Πλοίων Απόβασης 1 (1960- 1961), Διοικητή Ελαφρών Σκαφών 2 (1961-1962) και Αρχηγού του Α’ Κλάδου του ΓΕΝ και Επιτελάρχη COMEDEAST(1964-1965).

Ακολούθως, διατέλεσε Ανώτερος Διοικητής Ναυστάθμου Σαλαμίνας (1964-1965, Πλοίαρχος/Υποναύαρχος), Διευθυντής 3^ης Μικτής Επιτελικής Ομάδας του ΓΕΕΘΑ (1965- 1967, Υποναύαρχος), Αρχηγός του Κρητικού και Ιονίου Πελάγους (1967, Υποναύαρχος) και Αρχηγός του ΓΕΝ και COMEDEAST(1967, Υποναύαρχος/Αντιναύαρχος), θέση από την οποία προσχώρησε στο Κίνημα του Βασιλιά Κωνσταντίνου Β’ (13.12.1967).

Εκτός από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, έλαβε μέρος στις ναυτικές επιχειρήσεις του Εμφυλίου.

Τιμήθηκε:

–   Στις 14.09.1944, τιμήθηκε με τον Πολεμικό Σταυρό Π Τάξης, επειδή: υπηρετών κατά την διάρκειαν του Ελληνο-ιταλικού Πολέμου επί του αντιτορπιλλικού ΨΑΡΑ, επέδειξεν εξαίρετον διαγωγήν και ζήλον κατά την διάρκειαν του πολέμου τούτου και κατά την καταβύθισιν του πλοίου του την 20^ην Απριλίου 1941, συνεπεία εχθρικής αεροπορικής ενεργείας,

–   στις 27.09.1946, με το Μετάλλιο Εξαιρέτων Πράξεων, επειδή: υπηρετήσας επί μακράν χρονικόν διάστημα, κατά την διάρκειαν του λήξαντος πολέμου, εν Ελλάδι και Μέση Ανατολή επί πλοίων εν ενεργεία, ανταπεκρίθη εις τα καθήκοντά του μετ’ ευσυνειδησίας, εξαιρετικού ζήλου, ικανότητος και ναυτικών προσόντων,και

–   στις 16.01.1952, με το Μετάλλιο Εξαιρέτων Πράξεων, για: την επιδειχθείσαν εργατικότητα, ανωτέραν αντίληψιν καθήκοντος και ευδόκιμους υπηρεσίας εν τω κύκλω των ενεργειών του κατά τας […] επιχειρήσεις της περιόδου 1947-1950. Έγραψε τα Εγχειρίδιον Διευθνούς κατά Θάλασσαν Δικαίου και Νηοψιών⁴⁶(1949) και ΌτανΣίγησαν τα Κανόνια…Ο Ρόλος του Πολεμικού Ναυτικού από 21^ης Απριλίου έως 13^ης Δεκεμβρίου 1967(χ. ημ.)