Γεννήθηκε στον Μώλο Φθιώτιδας στις 8 Νοεμβρίου 1912 και απεβίωσε στην Αθήνα στις 6 Μαΐου 1991.

Εισήλθε στη Σ.Ν.Δ το 1929 και αποφοίτησε ως Μάχιμος Σημαιοφόρος το 1933. Στις 19 Μαρτίου 1935, προφυλακίστηκε ως ενεχόμενος για συμμετοχή στο Κίνημα του Μαρτίου του 1935 (Ελ. Βενιζέλου) κατά το οποίο υπηρετούσε στο Α/Τ ΨΑΡΑ και παραπέμφθηκε στο Έκτακτο Στρατοδικείο Ναυστάθμου, όμως στις 11 Μαΐου 1935 απαλλάχθηκε από την κατηγορία.

Φοίτησε στη ΣΥΒ (1940) και στη διάρκεια του Β’ ΠΠ, υπηρέτησε σε υποβρύχια, λαμβάνοντας μέρος σε επιθετικές περιπολίες στην Αδριατική. Στα τέλη Απριλίου του 1941, λίγες μέρες πριν από τη κατάληψη της Ελλάδας από τις δυνάμεις του Άξονα, ανέλαβε ως Κυβερνήτης του Υ/Β ΝΗΡΕΥΣ και ακολούθησε το Στόλο κατά την αποδημία του στη Μέση Ανατολή. Εκεί υπηρέτησε, στην συνέχεια, ως Ύπαρχος σε Α/Τ, διατέλεσε Κυβερνήτης του Α/Τ ΝΙΚΗ (1944), και συμμετείχε στις συμμαχικές επιχειρήσεις στη Μεσόγειο, στις αποβάσεις στη Σικελία (Α/Τ ΠΙΝΔΟΣ, Ιούλιος 1943) και τη Νότια Γαλλία (Α/Τ ΠΙΝΔΟΣ, Αύγουστος 1944). Τον Απρίλιο του 1944, έλαβε μέρος στο Άγημα Εμβολής για την ανακατάληψη των πλοίων του Ναυτικού που είχαν καταληφθεί από τους στασιαστές του Κινήματος της Μέσης Ανατολής και ναυλοχούσαν στην Αλεξάνδρεια και το Πορτ Σάιντ, καθώς και στις επιχειρήσεις του Εμφυλίου.

Με το πέρας του πολέμου διατέλεσε Κυβερνήτης του Α/Τ ΙΕΡΑΞ (1945), του Α/Γ ΣΑΜΟΣ (1945-46), του Ν/Α ΝΑΥΜΑΧΟΣ (1947-48), των Α/Τ ΜΙΑΟΥΛΗΣ (1948), Α/Τ ΚΡΗΤΗ (1948-49) και Α/Τ ΑΙΓΑΙΟΝ (1949-50) και συγχρόνως, Α/Ε του Διοικητή Ελαφρών Σκαφών (1948-50). Στην συνέχεια υπηρέτησε ως Κυβερνήτης των Α/Τ ΚΡΗΤΗ (1950-51) και Α/Τ ΝΑΥΑΡΙΝΟΝ (1951-52), στο επιτελείο του NATO (SHAPE,1952-54), Διευθυντής ΓΕΝ / Α1 (1954-55), στη ΝΣΠ (1954-55), Κυβερνήτης του Κ/Δ ΕΛΛΗ και A/E Αρχηγείου Στόλου (1955-56), Διοικητής του Κ.Ε. ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ (1956-58), στη Σ.ΕΘ.Α (1958-59). Μετεκπαιδεύθηκε στις ΗΠΑ (1959) και στο Επιτελείο του ΝΑΤΟ CINCAFMED,1962-64). Έλαβε Πτυχίο Εξειδίκευσης Αξιωματικού Υποβρυχίων και Επιτελούς Εθνικής Άμυνας.

 Διετέλεσε Διοικητής στη Ν.Σ.Π (1959) και Ελαφρών Σκαφών 2 (1960-61), Ανώτερος Διοικητής του Ναυστάθμου Κρήτης (1961-62) και Αρχηγός του Β’ Κλάδου του ΓΕΝ (1964).

Στη συνέχεια, ως Υποναύαρχος, παρέλαβε καθήκοντα Διευθυντή της 3ης Μικτής Επιτελικής Ομάδας ΓΕΕΘΑ (1964-65), Αρχηγός Κρητικού και Ιονίου Πελάγους (1965-67), Υπαρχηγός ΓΕΝ και Πρόεδρος της Υ.Π.Π.Χ.Λ. (1967).

Διετέλεσε Αρχηγός ΓΕΝ και COMEDEAST από 30 Μαρτίου 1967, μέχρι την εκδήλωση του Πραξικοπήματος της 21^ης Απριλίου 1967 οπότε και συνελήφθη μη δεχόμενος να υποστηρίξει τους πραξικοπηματίες και εν συνέχεια στις 24 Απριλίου 1967 αποστρατεύθηκε.

Απόστρατος, συνελήφθη και πάλι στις 23 Μαΐου 1973 για την εμπλοκή του στο αντιδικτατορικό Κίνημα του Ναυτικού και απελευθερώθηκε στις 24 Ιουλίου 1973 χωρίς να διατυπωθούν κατηγορίες εναντίον του.

Στις 8 Ιανουαρίου 1975 επαναφέρθηκε στη μόνιμη υπηρεσία ως μηδέποτε αποστρατευθείς και ανέλαβε για 2^η φορά καθήκοντα Α/ΓΕΝ και COMEDEAST μέχρι τις 8 Ιανουαρίου 1976 οπότε και αποστρατεύθηκε με αίτησή του, παράλληλα δε του απονεμήθηκε ο τίτλος του Επίτιμου Αρχηγού του ΓΕΝ.

Τιμήθηκε με όλα τα παράσημα και τις δια-μνημονεύσεις που προβλέπονται για Αξιωματικό του Βαθμού και της θέσης του και επιπρόσθετα τιμήθηκε 3 φορές με τον Πολεμικό Σταυρό Γ’ Τάξης για την συμμετοχή του στον Β’ ΠΠ και για την δράση του την περίοδο 1947-50.

Χρημάτισε Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας (1974, Κυβέρνηση Κ. Καραμανλή).

Στο διάστημα 1981-82, διατέλεσε Πρόεδρος της Ελληνικής Θαλάσσιας Ένωσης (Ε.Θ.Ε).

Συνέταξε το Εγχειρίδιο «Εκρηκτικών Υλών και Επιχειρήσεων Υπονομεύσεων» (1949), για το οποίο του εκφράστηκε η άκρα ευαρέσκεια του Υπουργού των Ναυτικών.