Η Ναυμαχία του Ναβαρίνου αποτέλεσε σημείο καμπής για την εξέλιξη της Ελληνικής Επανάστασης. Οι Μεγάλες Δυνάμεις (Γαλλίας, Μ. Βρετανία, Ρωσία) είχαν αποστείλει ναυτική δύναμη στη Μεσόγειο, ώστε να υποχρεώσουν το Σουλτάνο να αποδεχτεί τη Συνθήκη του Λονδίνου (1827), με την οποία η Ελλάδα ανακηρυσσόταν αυτόνομο  κράτος.  Στις  20  Οκτωβρίου  του  1827  οι  συμμαχικοί  στόλοι των  Βρετανών  υπό  τον  Αντιναύαρχο  Κόδριγκτον,  των  Ρώσων  υπό  τον Υποναύαρχο  Χέυδεν  και  των  Γάλλων  υπό  τον  Υποναύαρχο  Δεριγνύ κατέστρεψαν ολοσχερώς τον ενωμένο Οθωμανικό Στόλο, που βρισκόταν στον κόλπο του Ναβαρίνου της Μεσσηνίας. Οι ανθρώπινες απώλειες του κατά  πολύ  ισχυρότερου  Οθωμανικού  Στόλου  υπολογίσθηκαν  σε  6.000 άνδρες, σε αντίθεση με τους Συμμάχους που έχασαν από 200 έως 654 ανάλογα με την πηγή.

Θεωρείται  η  τελευταία  σημαντική  ναυμαχία  που  πραγματοποιήθηκε  εξ ολοκλήρου με ιστιοφόρα σκάφη.